برای برقراری یک ارتباط VOIP در سخت‌افزارهای کاربری کار نمونه‌برداری از صدا صورت می‌گیرد. به طور معمولصدایی به طول تقریبی 10 تا 20 میلی ثانیه در بسته (Packet) اطلاعاتی جهت ارسال قرار می‌گیرد. البته انواع Codec (رمز گذاری و رمزگشایی) تعریف شده‌اند که هرکدام استاندارد خاص خود را به منظور نمونه‌برداری و ارسال صدا تعریف می‌کنند. هر بسته VOIP طولی کم‌تر از 100 بایت دارد که پروتکل لایه ارسال(Transfer Protocol) UDP را جهت مسافرت بر روی شبکه IP انتخاب می‌کند. 20 تا 40 بایت اول بسته VOIP حاوی IP مقصد است. 8 بایتی که به دنبال آن می‌آید حاوی صدایی است که در بازه زمانی 10 تا 20 میلی ثانیه نمونه‌برداری شده است. سپس 12 بایت که اطلاعاتی از نوع پروتکل RTP را داراست در ادامه آن می آید. در ادامه همین مقاله توضیحاتی را در مورد این پروتکل بیان خواهیم کرد. بالاخره در 33 بایت انتهایی این بسته اطلاعاتی در مورد نحوه کدگذاری و کدگشایی این بسته (Codec Info) قرار می‌گیرد. وا بسته به Codec در نظر گرفته شده در انتقال صدا، بسته‌های VOIP مدتی را در سمت دیگر (دریافت کننده صدا) منتظر می مانند تا کار بافر شدن آنها به حد تعیین شده برسد. با رسیدن حجم بسته‌ها در بافر سمت دریافت کننده به اندازه تعیین شده، صدا در سمت دیگر پخش خواهد شد.
درباره این سایت